Έκδοση David Hoeschel, Άουγκσμπουργκ 1601

Ο αυθεντικός τίτλος της έκδοσης δεν είναι ούτε Βιβλιοθήκη ούτε Μυριόβιβλος, όπως απαντά από τον 14ο αιώνα και µετά, αλλά Απογραφή και συναρίθµησις των ανεγνωσµένων ηµίν βιβλίων ως εις κεφαλαιώδη διάγνωσιν ο αγαπηµένος ηµών αδελφός Ταράσιος εξητήσατο· έστι δε ταύτα είκοσι δεόντων εφ’ ενί τριακόσια.

Το σύγγραµµα συνοδεύεται από αφιερωτική και διευκρινιστική επιστολή του Φωτίου, στην οποία τονίζεται ότι τα 279 λήµµατα του βιβλίου συντάχθηκαν µετά από παράκληση του αδελφού του Ταράσιου, προτού ο Φώτιος αναχωρήσει ως µέλος της πρεσβείας στην αυλή του χαλίφη. Έτσι ο Φώτιος υπαγόρευσε από µνήµης σε κάποιον γραφέα όσα βιβλία είχε διαβάσει ο ίδιος και δεν τα γνώριζε ο Ταράσιος. Για να εξηγήσει την άτακτη σειρά των ληµµάτων, ο Φώτιος επικαλείται τον µεγάλο αριθµό των βιβλίων που έπρεπε να περιγράψει εν συντοµία και το γεγονός ότι είχε περάσει αρκετός χρόνος αφότου είχε διαβάσει πολλά από αυτά. ∆ιευκρινίζει µάλιστα ότι πραγµατεύθηκε επιτροχάδην όσα βιβλία ήταν γνωστά και διαδεδοµένα, σε αντίθεση µε άλλα που σπάνιζαν. Τέλος δηλώνει ότι τα 279 αυτά βιβλία τα είχε διαβάσει µόνος του, από την εποχή που ήταν σε θέση να έχει φιλολογικά κριτήρια, και καταλήγει ότι, αν ο Θεός του επιστρέψει να γυρίσει πίσω σώος, ίσως δώσει συνέχεια στο εγχείρηµα αυτό.